podmiotowy

podmiotowy: {{stl_3}}podmiotowy {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}pɔdmjɔtɔvɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_12}}ling {{/stl_12}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_22}}zdanie podmiotowe {{/stl_22}}{{stl_14}}Subjektsatz {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_12}}jur {{/stl_12}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_22}}prawo podmiotowe {{/stl_22}}{{stl_14}}subjektives Recht {{/stl_14}}{{stl_15}}nt {{/stl_15}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_11}}3) {{/stl_11}}{{stl_12}}filoz {{/stl_12}}{{stl_14}}subjektiv {{/stl_14}}

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

podmiotowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do podmiotu jako części zdania lub mający jego cechy {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podmiotowy — 1. jęz. «dotyczący podmiotu jako części zdania; mający jego cechy» ∆ Dopełniacz podmiotowy «dopełniacz oznaczający podmiot, czyli sprawcę czynności albo nosiciela cechy wyrażonej przez rzeczownik określony, np. praca człowieka, błękit nieba» ∆… … Słownik języka polskiego
podmiotowo — przysłów. od podmiotowy (zwykle w zn. 2) Ujmować jakieś zjawisko podmiotowo … Słownik języka polskiego
podmiotowość — ż V, DCMs. podmiotowośćści, blm rzecz. od podmiotowy (zwykle w zn. 2) Podmiotowość doznań, wrażeń … Słownik języka polskiego
subiektywny — subiektywnyni 1. «uwarunkowany osobistymi względami, poglądami, doznaniami; wypływający z indywidualnych zapatrywań; nieobiektywny, stronniczy» Subiektywne odczucia. Być subiektywnym w sądach. 2. filoz. «zależny od podmiotu poznającego;… … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias